Met Pasen hebben heel veel kinderen bloemzaadjes gekregen. Die bloemzaadjes zijn nog geen bloemen geworden maar ze zijn wel heel erg hard gaan groeien. Kijk maar naar de foto’s!
Nog een beetje geduld en dan komen er vast heel mooie bloemen! Sturen jullie ons daar dan een foto van? Dat kan naar jeugdwerk@kloosterkerk.nl Net zoals de bloemen zijn jullie de afgelopen tijd vast ook enorm gegroeid. We hopen jullie nog te herkennen als jullie over een tijdje weer naar de kerk kunnen. Wel fijn dat jullie weer naar school mogen! We missen jullie echt hoor!!
Gilbert Laurens en Marchien Holtrop
Jeugdouderlingen
Pinksterverhaal voor de kinderen van de Kloosterkerk. 31 mei 2020
Hallo, ik ben Marcus Mus. Misschien ken je me nog van het Paasverhaal of van de Marcus Mus Kinderbijbel? * Ik ga jullie een Pinksterverhaal vertellen, dat ik van de oude Duif heb gehoord.
‘Ja, ik ben al heel oud. Ik was erbij toen Jezus werd gedoopt in de Jordaan. Mijn betovergrootvader heeft zelfs nog met Noach meegevaren, tijdens de grote vloed. Al ben ik oud, mijn vleugels zijn nog sterk. Ik kan hoog vliegen en daardoor kan ik veel dingen zien, die de mensen niet opmerken. Luister maar, dan zal ik je eens wat vertellen. Ik zag hoe de leerlingen na Pasen bij elkaar kwamen en hoe Jezus op een bepaalde manier nog bij hen was: op weg naar Emmaus, in Jeruzalem en aan de oever van het meer. Vorige week zag ik ze op de Olijfberg staan. Ik hoorde de stem van Jezus die zei: ‘Ik zal jullie kracht geven!’ Toen zagen ze hem niet meer, maar ik zag Hem boven de wolken naar de hemel gaan. ‘Maar de mensen konden dat niet zien, hè Duif?’ ‘Nee. Vanmorgen zag ik de leerlingen in Jeruzalem bij elkaar in de kamer zitten. Ze waren treurig dat ze Jezus niet meer konden zien en ze waren bang. Ze geloofden niet dat Jezus nog bij hen kon zijn. Opeens kwam er een krachtige windvlaag onder mijn vleugels; ik voelde me net een adelaar, gedragen door de wind. De windvlaag kwam dwars door deuren en ramen de kamer van de leerlingen binnen en opeens… kwamen ze in beweging. Ze waren niet bang meer en gingen naar buiten. Daar begonnen ze zo enthousiast te praten dat de mensen op straat bleven staan. Iedereen begreep waar ze het over hadden, ook de mensen die zelf een andere taal spraken. Vol vuur vertelde Petrus hoe we verder kunnen leven in de geest van Jezus: “We moeten goed voor elkaar zorgen, ook voor de zwakkere mensen en voor de kinderen.” zei hij.’ ‘Zei hij niks over de dieren?’ ‘Nee, maar ze hadden het wel over “je vleugels uitslaan en je laten dragen door de wind.” Nou, dat moet ik nog zien bij de mensen, haha.’ ‘Ach, die mensen. Hoe kunnen wij ze helpen? Ik ben maar een klein musje.’ ‘Ik ben een oude duif, maar toch… ik laat hier en daar wel eens een olijftakje vallen om mensen aan de vrede te herinneren. Misschien kun jij mensen blij maken met je gekwetter. Het gaat om kleine dingen, musje.’
*Rudolf Horn (2000), Marcus Mus en het geheim van de stofstappers. Bijbelverhalen door dieren verteld. (Zoetermeer Boekencentrum).
Bible basics
Als je onze website opent, zie je bovenaan een slider, een rode balk met korte stukjes tekst en verwijzingen. Eén daarvan geeft je de link naar de Bible Basics. Ook deze week staat er weer een nieuw verhaal.