Op 15 maart strijkt Sinfonia Rotterdam neer op het podium van de Kloosterkerk met op de lessenaar Rossini’s ‘Sonate voor Strijkers’, waarmee het orkest zich in 2000 voor het eerst aan het publiek presenteerde. Vervolgens sluit de flamboyante Franse trompettist Lucienne Renaudin Vary aan voor nieuwe swingende Latijns-Amerikaanse klanken van Efraín Oschers ‘Rapsodia Latina’ en wordt het programma afgesloten met de energieke ‘Italiaanse Symfonie’ van Mendelssohn, waarmee Van Alphen zijn debuut maakte als professioneel dirigent.

Conrad van Alphen dirigent
Lucienne Renaudin Vary trompet

Programma

Rossini Sonate voor strijkers nr.1
Oscher Rapsodia latina voor trompet en orkest
Mendelssohn Symfonie nr.4 ‘Italiaanse’

Programma Jubileumconcert | Over de werken van Rossini, Oscher en Mendelssohn

Gioachino Rossini (Italië, 1792-1868) schreef zijn zes ‘Sonates voor Strijkers’ in 1804, toen hij slechts 12 jaar oud was. Sinfonia Rotterdam speelt de ‘Sonate nr. 1’, een speels en levendig werk dat de vroege talenten van Rossini laat horen. Het toont de flair en de ritmische verfijning die later het handelsmerk van de componist zouden worden. Dit vroege meesterwerk weerspiegelt Rossini’s aangeboren gevoel voor muzikale expressie en zijn vermogen om emoties in toegankelijke en dynamische composities om te zetten.

Efraín Oscher (Uruguay/Venezula, 1974) zijn ‘Rapsodia Latina’ bezoekt de geboorteplaatsen van Latijns-Amerikaanse muziek. Het werk bestaat uit drie in elkaar overlopende delen waarin de solist op drie verschillende instrumenten speelt: de trompet, flügelhorn en piccolo trompet. Oscher laat ons weten: “De heldere opening herinnert aan het Cubaanse ritme van het muziekgenre Guajira, dat internationaal bekend werd door het iconische lied ‘Guantanamera’. Het orkest legt een percussieve laag onder de trompet en gaat in dialoog met het krachtige geluid van dit soloinstrument. Er ontstaat een opwindende energie die contrasteert met het melancholische tweede gedeelte. Vervolgens wordt de trompet ingewisseld voor de flügelhorn die de rijke harmonieën en betoverende melodische wendingen verkent van de Bolero, King of the Latin Music of Love en Romantic Sorrow. In het derde deel bezoeken we met de piccolo trompet de geboorteplaats van Fabio Brum, Brazilië, die zijn nationale muziek en een neef van de samba omarmt: het choro.”

Felix Mendelssohn (Duitsland, 1809-1847) completeerde zijn ‘Vierde Symfonie’ in 1833, na een reis door onder meer Italië. Vanuit Rome schreef hij naar zijn zus Fanny: “Ik maak goede vooruitgang met mijn Italiaanse Symfonie. Het wordt de vrolijkste muziek die ik tot nu toe maakte, vooral het laatste deel. Ik heb nog niets gevonden voor het langzame deel, ik denk dat ik dat bewaar voor tijdens mijn bezoek aan Napels.” Het werk vangt de levendigheid en de zonovergoten sfeer van Italië perfect, met levendige ritmes en sprankelende orkestraties. De symfonie bestaat uit vier delen, waarbij het eerste deel een energieke opening heeft, gevolgd door een lyrisch langzaam tweede deel, een opwindend menuet, en een bruisende finale die de vreugde van Mendelssohn zijn reis weerspiegelt. De ‘Italiaanse Symfonie’ is een van Mendelssohns bekendste en meest geliefde werken.

Trompettist Lucienne Renaudin Vary als virtuoze solist

Lucienne Renaudin Vary is een Franse trompettist, geboren op 19 maart 1999. Ze staat bekend om haar virtuositeit en uitzonderlijke muzikaliteit binnen de klassieke muziek en jazz. Ze speelde samen met prestigieuze orkesten en op vermaarde festivals. Renaudin Vary heeft meerdere prijzen gewonnen en creëert eigen muziekprojecten, waarbij ze klassieke muziek combineert met jazz- en wereldmuziekinvloeden. De trompettist wordt geprezen om haar expressieve speelstijl en technische beheersing van de trompet. Bij Warners Classics bracht ze reeds meerdere succesvolle albums uit.

Geniet met ons van dit geweldige feest en bestel hier uw ticket.

Het concert in de Kloosterkerk is deel van het Klassiek & Wijn Serie abonnement 2024/2025.
Meer info over de Klassiek & Wijn Serie

Teaser: de passie van Renaudin Vary in Piazzolla’s ‘María de Buenos Aires