‘En er was licht’, zo luidde de titel van een boekje van Trijnie Hiemstra, beeldend kunstenares, met foto’s van haar schilderijen en beeldhouwwerk. Trijnie ontwierp het als een dagboek voor een week met zeven scheppingsdagen. In coronatijd (2020) gaf ze het boekje opnieuw uit onder een aangepaste titel: ‘Er zal licht komen’. Aanleiding was een preek van ds. Marja Flipse over het scheppingsverhaal in Genesis 1, die haar bijzonder trof. De nieuwe uitgave bevat ook deze preek. En tegelijk inspiratie voor een nieuw schilderij. Als je er goed naar kijkt, zie je een gezicht! 

Trijnie Hiemstra is geboren (1942) en getogen in een klein dorpje (Bornwird) in de buurt van Dokkum. Met enige trots noemt zij zich een dochter van Friesland. In het Friesland van na de oorlog was voor haar niet de opleiding weggelegd, die zij had gewild: een kunstacademie. Zij werd verpleegkundige en later maatschappelijk werker. Maar haar creativiteit liet zich niet onderdrukken. Zij maakte affiches voor personeelsfeesten en hoorde steeds: “Trijnie, je hebt het verkeerde beroep gekozen.”  

Vanaf 1976 veroorloofde zij zich – naast haar werk – toch de opleiding in beeldende kunsten die zij zich gewenst had. Zij oefende zich in schilderen, portretteren, modeltekenen, beeldhouwen enzovoort. Geleidelijk begon zich in haar werk een lijn af te tekenen. “Ik noem het ‘vrouwelijk en mannelijk bewustzijn’. Voor mij zijn die slechts schijnbaar strijdig. In mijn schilderijen en beelden probeerde ik deze polariteiten te verzoenen. En inderdaad, op een gegeven moment deden ze er niet meer toe. De strijdigheid bleek overstegen”.  

Vervolgens werd Trijnie een korte periode geboeid door wat zij noemt: ‘de wijsheid van oervrouwen en godinnen; beelden uit de mythologie’. Het bleek een overgangsperiode. Zij raakte onder de indruk van de grote schoonheid van planeten in hun banenpatroon, hetgeen uiteindelijk leidde tot het boekje ‘En er was licht’. 

Licht werd het thema, sinds zij – al weer enige tijd terug – een ervaring kreeg in een klooster in Griekenland, die zij ‘existentieel’ noemt: “Ik ervaarde dat ik in een helder licht kwam te staan. Het was een eindeloze liefde, die leidde tot een weten wat me te doen stond. Dit licht draag ik sindsdien bij me en wil ik tonen in mijn schilderijen. Licht is de basis van ons bestaan en zal er altijd zijn. Ik hoop dat mijn werk heelt en troost brengt, sprankjes van hoop als licht dat uiteenvalt in vele kleuren.”  

Na 42 jaar als hulpverlener gewerkt te hebben, ging zij in 2002, op 60-jarige leeftijd, met pensioen. Sinds haar vroege jeugd had zij ‘gezorgd’ en nu was het genoeg. “Ik vond de verantwoordelijkheid zwaar. Ik was verzadigd van de ellende van anderen.” Eindelijk wierp zij zich ten volle op haar kunst. Zij besloot iconen te gaan ‘schrijven’ en daarbij met goud te werken. “In de ideeënwereld van iconen is goud geen kleur maar licht: eeuwig licht als symbool van de Eeuwige! Goud heeft een mysterieuze werking en … – ik weet het – het kan verblinden”.  

In een levensschets van Trijnie mag Mary niet ontbreken. In 2004 ontmoetten zij elkaar in Griekenland. Mary was toen nog werkzaam als Lay Minister in de Anglicaanse kerk en tevens als Prädikantin in de Evangelische Kirche in Rheinland. Intussen zijn Trijnie en Mary 13 jaar getrouwd en wonen zij in Voorburg. “Ds. Margreet Klokke heeft ons huwelijk in 2010 ingezegend. Je begrijpt dat wij ons dus zeer verbonden voelen met de Kloosterkerk!”. Beiden ontlenen zij hun veerkracht aan schoonheid en kunst. Trijnie: “Als ik op een dood spoor zit, kan ik verder dankzij kunst, die van mijzelf, maar vooral ook die van anderen.” Mary mediteert sinds haar geheugen wat minder wordt, graag bij het inkleuren van mandala’s: “Het geeft rust en vreugde”. Een mandala is een geometrisch patroon uit de Tibetaanse Boeddhistische traditie, dat de kosmos uitbeeldt. Net zoals Trijnie de kosmos heeft verbeeld in ‘Er zal licht komen’. 

Het boek ‘Er zal licht komen – dagboek voor een week’ is te leen in de bibliotheek van de Kloosterkerk of te bestellen bij Trijnie Hiemstra via tryniicon@casema.nl . De preek van ds. Marja Flipse is nog te beluisteren via het Youtube kanaal van de Kloosterkerk

Tekst – Emilie Schreuder Foto – Gerhard van Roon