Door de coronaperikelen verhuist onze nieuwe dominee ds. Marja Flipse pas binnenkort naar Den Haag. Ondertussen willen we haar wel graag leren kennen. Na haar kennismakingsinterview (1) en haar “Tien Geboden”(2 & 3), geven we verschillende gemeenteleden het podium om haar nieuwsgierige vragen te stellen (4). Zij vormen een dwarsdoorsnee van de gemeente van de Kloosterkerk. Deze keer hebben we een bijzondere editie. Dominee Marja beantwoordt vragen van kinderen uit onze gemeente.

David (4 jaar) bijt de spits af: “Weet u als nieuwe dominee álles?”. Dominee Marja: “Jammer genoeg niet, David. Maar daar kunnen we samen iets aan doen. Jij kunt me vast een heleboel dingen over de Kloosterkerk vertellen die ik nog niet weet! Dan vertel ik jou weer dingen die jij nog niet weet, en zo leren we van elkaar. Goed? David vervolgt: “Gaat u in de kerk wonen?”. Dominee Marja: “De kerk zou een hele mooie plek zijn om te wonen, maar wel een beetje druk. Stel je voor dat ik op een vrije zondag een keer wil uitslapen? Dat lukt nooit als de kerk vol mensen zit en er hard op het orgel wordt gespeeld. Ik ga een eindje bij de kerk vandaan wonen, dat is rustiger en dan kom ik tenminste ook nog eens buiten”.
Stef  (7 jaar) kon zijn nieuwsgierigheid niet inhouden: “Hoe vind u het om dominee te zijn?”. Dominee Marja reageert enthousiast: “Ik kan het je aanbevelen, Stef. Je leert heel veel verschillende mensen kennen en het is nooit saai. Elke dag is anders. Mensen komen altijd met nieuwe vragen! En je komt als dominee altijd op de mooiste plekjes. Kerken zijn vaak heel mooi en oud, en als je geluk hebt wordt er mooie muziek gemaakt. Ik vind het fijn om dominee te zijn, want naar de kerk gaan was eerst mijn hobby en nu is het mijn werk. Vroeger moest ik stilzitten en luisteren, maar nu mag ik op de preekstoel staan en zelf weten wat ik zeg. Dat is veel leuker!”.

Niels (12 jaar) heeft de vraag die bij elke kennismaking vroeg of laat gesteld wordt: “Wat zijn uw hobby’s?”.  Dominee Marja weet wel raad met deze vraag: “Ik weet niet of je wel eens van Geocaching hebt gehoord, Niels, maar dat vind ik erg leuk. Het is een soort schatzoeken waarbij je je telefoon gebruikt om iets te zoeken wat door een andere Geocacher verstopt is. Dat neem je dan niet mee naar huis, maar je schrijft je naam erop en laat het weer liggen voor de volgende schatzoeker. Er liggen overal ter wereld dingen verstopt, ook in Den Haag…dus ik ga binnenkort op zoek! Verder maak ik graag dingen; tekeningen, borduursels, knutselwerkjes, gedichten enzovoort. Als je dominee bent, denk je wel eens, “Wat heb ik nou eigenlijk de hele week gedaan?’ Want je kunt nog zo hard werken, maar je houdt er vaak niks tastbaars aan over. Dan is het fijn om in je vrije tijd iets te maken wat je wel kunt zien en vasthouden en waar je trots op kunt zijn.

Timo (9 jaar) is ook heel nieuwsgierig: “Waar woonde en werkte u precies in Engeland?” Dominee Marja: “Dat is een hele goede vraag, Timo. Veel mensen denken inderdaad dat ik in Engeland heb gewerkt, maar eigenlijk is dat niet zo. Ik heb namelijk in Cardiff gewerkt, en dat is in Wales. Wales en Engeland zijn allebei stukjes van het Verenigd Koninkrijk. De meeste mensen in Wales spreken Engels, maar Wales heeft ook een eigen taal die er heel anders uitziet. Als ik bijvoorbeeld tegen jou zeg dat ik heb gewerkt in ‘yr Eglwys yng Nghymru’ dan denk jij misschien dat er een kat over mijn toetsenbord heeft gelopen, maar er staat ‘de Kerk in Wales’. Cardiff is de hoofdstad van Wales. Het is een fijne stad om in te wonen. Er zijn grote parken, mooie concertzalen en musea, heel veel scholen, een enorm rugbystadion en een rivier. Het is ook dicht bij de zee, en je kunt overal naartoe met de trein”.

Fenna’s  (10 jaar) vragen zijn, hoe actueel, corona geïnspireerd: “Vindt u het jammer om niet te kunnen preken in uw nieuwe kerk in deze tijd?”.  Dominee Marja: “Ja, dat vind ik heel jammer, Fenna. En in mijn oude kerk kan ik ook niet preken, dus dat is dubbel jammer. We hebben wel diensten via Zoom, maar dat preekt heel anders. Je wordt een beetje zenuwachtig van al die gezichten, en soms valt het geluid weg! Het zal heerlijk zijn om straks in de Kloosterkerk te kunnen preken, maar ik zal me inhouden en het niet té lang maken. Fenna vervolgt: “Wat doet u in plaats daarvan, in deze corona-tijd?”. Op dit moment ben ik vooral bezig met inpakken. Ben jij wel eens verhuisd? Dan weet je misschien dat het veel tijd kost! Als je al je spullen in dozen gaat doen, merk je pas hoeveel je hebt. Ook moet je als dominee een heleboel werk op de computer doen, en dat kan gewoon doorgaan ook al mag je niet naar de kerk. Ik verveel me dus niet.

We noteerden tot slot nog een aantal leuke vragen van kinderen van 9, 11 en 12 jaar oud. De eerste daarvan is: “Wat wilde u vroeger worden?”. Dominee Marja: “Toen ik klein was, wilde ik graag ijsverkoper worden. Met een ijskarretje. Ik dacht, dan hoef je alleen te werken als het mooi weer is en kun je bovendien ijs eten onder het werken. Later wilde ik graag musicus worden, of docent Latijn, of bibliothecaris, of kunstenaar. Uiteindelijk ben ik dominee geworden, want dan kun je van alles een beetje doen. Behalve ijsjes verkopen…of misschien gaan we dat ook nog wel eens doen in de kerk?”. De vragen gaan ondertussen in een sneltreinvaart: “Welke dingen doet u in uw Welshe kerk nu met de kinderen?  Dominee Marja: “Voor de hele kleintjes is er in de kerk een kinderhoek waar ze tijdens de dienst kunnen spelen en toch dicht bij hun ouders blijven. De wat oudere kinderen gaan zondagmorgen naar de kinderdienst in hun eigen ruimte, maar als ze klaar zijn komen ze de rest van de gemeente vertellen wat ze gedaan hebben. We vinden het vooral leuk als ze koekjes hebben gebakken, want dan mogen we proeven. Soms hebben we op zondagmiddag Kliederkerk, dan wordt er vooral veel geknutseld en eten we samen. Op vrijdagavond is er kinderkoor. Als kinderen ongeveer 11 jaar oud zijn, mogen ze naar de cursus waar ze alles leren wat nodig is om belijdenis te doen. Met Kerst en Pasen zijn er bijzondere diensten waarin de kinderen centraal staan, maar ook in de gewone zondagse diensten doen kinderen soms een lezing of een gebed”.

En dan komt toch de hamvraag die bij veel kinderen op de lippen brandt: “Gaat u ook met ons praten in de kerk op het rode kleed?”. Dominee Marja: “Als jullie daar zin in hebben, ga ik dat zeker doen! Jullie moeten me dan nog even uitleggen hoe dat precies werkt”.
Eén van de kinderen stelt de vraag: “Wat vond u het leukste op school?”. Dominee Marja: “Op de lagere school vond ik handwerken altijd het leukst. Op de middelbare school hield ik van Latijn en Grieks, vooral Grieks, want dan zaten we maar met z’n tweeën in de klas. Ook hield ik erg van het begin van het schooljaar, als je een nieuwe agenda en kaftpapier en pennen mocht kiezen. En ik hield van tussenuren, dan ging ik graag kijken of er nog afgeschreven boeken in de bibliotheek waren die ik mee naar huis kon nemen. Mijn minst favoriete schoolervaring was de ‘shuttle run test’. Ik weet niet of jullie dat tegenwoordig ook nog moeten doen, maar ik hoop het nooit van mijn leven meer mee te maken!”.
“Hebt u ook in een orkest gespeeld?”: “Ja, heel vroeger voordat ik klarinet speelde, heb ik heel wat jaren blokfluit gespeeld in een orkest. Helaas is de blokfluit niet echt een orkestinstrument en kregen we daarom vooral heel veel rusten. Dat vond ik altijd erg oneerlijk. Gelukkig speelde ik ook in een blokfluitensemble. Dat was een veel grotere uitdaging. Ik mocht daar vaak sopranino spelen en dan moest ik goed oefenen, want die hoor je boven alles uit. Mijn favoriete stuk was ‘Teddy Bears’ Picnic’, want dat eindigde met een hele hoge noot”.
Hier nog een ook belangrijke vraag: “Gaat u met ons mee op kerkkamp?” Dominee Marja: “Dat lijkt me leuk! Ik ben nog nooit op kerkkamp geweest. Ik weet wel een verhaal van een collega-dominee die mee op kerkkamp ging. Midden in de nacht hoorde hij een hoop kabaal en ging hij kijken wat er aan de hand was. Wat bleek? De kinderen hadden hem expres zijn bed uitgelokt omdat ze wilden weten of hij in bed zijn toga aanhad. Ik slaap overigens niet in mijn toga. Dan weten jullie dat vast!”.

Eén van de kinderen is toch benieuwd: “Houdt u van voetbal?”. Nee, sorry…mijn knieschijf is een keer uit de kom geschoten tijden het voetballen en sindsdien doe ik het niet meer. Maar als Nederland speelt, wil ik natuurlijk wel graag dat ze winnen!
Dit vragenuurtje krijgt nog een mooi vervolg: “Hebt u ook vragen voor ons?”. Dominee Marja: : Een heleboel! We hebben nog veel te praten. Misschien zijn er jonge Kloosterkerkers die in een volgende nieuwsbrief alvast een paar vragen willen beantwoorden, zoals:-Wat is er zo leuk aan de Kloosterkerk?-Als je één ding zou kunnen veranderen aan de kerk, wat zou je dan kiezen?-Wat is er mis met de wereld, en hoe kunnen we dat oplossen?-Wat is het beste dat je ooit is overkomen?”We zien uit naar de antwoorden!